ΜΝΗΜΗ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ «Το Πάρκο της Ειρήνης δημιουργήθηκε το 1976 μέσα από τη συνεργασία πολλών φορέων και βέβαια των κατοίκων του χωριού, οι οποίοι παραχώρησαν τμήματα από την περιουσία τους. Ηταν κάτι πρωτοποριακό», μού εξηγεί ο πρόεδρος του Συλλόγου καθώς στεκόμαστε μπροστά στην είσοδο. Στην πινακίδα που έχει τοποθετηθεί διαβάζουμε για τη συνεργασία της Κοινότητας Βλάτους, του Δασαρχείου Χανίων και της Δασικής Υπηρεσίας της Βαυαρίας, της 2ης Μεραρχίας της Γερμανικής Αεροπορίας και του Ινστιτούτου Γκαίτε. Τα μηνύματα ειρήνης, συναδέλφωσης των λαών αλλά και οικολογικής ευαισθητοποίησης συμπυκνώνονται στην αφιέρωση που αναγράφεται: «Αφιερώνεται στην επιστήμη για μελέτη, στους πολιτικούς για περίσκεψη, στους επισκέπτες για έμπνευση και χαρά». Η βλάστηση είναι επιβλητική. Το Πάρκο αναδεικνύει τη βιοποικιλότητα της περιοχής. Κουμαριές, έλατα, πλατάνια, και δεκάδες είδη βοτάνων συνθέτουν ένα εντυπωσιακό φυσικό περιβάλλον το οποίο μπορούν να απολαύσουν περιπατητές ακολουθώντας κάποιο από τα μονοπάτια. ΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΕΝΑ Κρατώντας στο μυαλό μας την ανεκτίμητη αξία της ειρήνης, κατηφορίσαμε σε μια τις 11 γειτονιές του χωριού, τα Κορακιανά. Στην είσοδο της συνοικίας διαμορφώθηκε πρόσφατα, με πρωτοβουλία του Συλλόγου και τη βοήθεια του Δήμου, ένας κοινόχρηστος χώρος αναψυχής. Εκεί συναντήσαμε τον Αυστριακό αρχιτέκτονα Rupert Zwirn ο οποίος συνέβαλε με προσωπική εργασία στην πραγματοποίηση του έργου. Μόνιμος κάτοικος του Βλάτους, μαζί με τη σύζυγό του, συχνά συνδράμει με τις γνώσεις του τις δράσεις του Συλλόγου. Μαζί του περπατήσαμε τα γραφικά στενά της γειτονιάς και μάς ξενάγησε σε παλιά σπίτια που ανακαινίστηκαν, κρατώντας, ωστόσο, την παραδοσιακή αισθητική και λειτουργική ταυτότητά τους. «Οι μόνιμοι κάτοικοι που προέρχονται από χώρες της Ευρώπης δεν είναι πολλοί. Το σημαντικό, ωστόσο, είναι ότι πρόκειται για ανθρώπους που σέβονται την τοπική αρχιτεκτονική κληρονομιά, έχουν ενσωματωθεί στην κοινότητα και βοηθάνε σε πολλές δράσεις – εκδηλώσεις που κάνουμε», μας λέει ο Γιώργος Μακράκης.

GEHEUGEN EN VREDE "Het Vredespark is in 1976 opgericht door de medewerking van vele organisaties en natuurlijk de dorpelingen, die een deel van hun eigendom hebben geschonken. Het was iets vernieuwends ”, legt de voorzitter van de Vereniging uit terwijl we voor de ingang staan.Op het bord dat is geplaatst lezen we over de medewerking van de Gemeenschap van Vlatos, de Chania Forest Service en de Beierse Woud Service, de 2e divisie van de Duitse luchtmacht en het Goethe Instituut.De berichten van vrede, solidariteit van de volkeren maar ook ecologisch bewustzijn zijn geconcentreerd in de toewijding die luidt: "Toegewijd aan wetenschap voor studie, aan politici voor reflectie, aan bezoekers voor inspiratie en vreugde". De vegetatie is indrukwekkend.Het park benadrukt de biodiversiteit van het gebied. Arbutus, sparren, platanen en tientallen soorten kruiden vormen een indrukwekkende natuurlijke omgeving waar wandelaars van kunnen genieten die een van de paden volgen.GRAFISCH SLUIT Met het oog op de onschatbare waarde van vrede daalden we af naar een van de 11 wijken van het dorp, Korakiana. Bij de entree van de wijk is recentelijk op initiatief van de Vereniging en met hulp van de gemeente een gezamenlijk recreatiegebied gevormd.Daar ontmoetten we de Oostenrijkse architect Rupert Zwirn die met persoonlijk werk heeft bijgedragen aan de realisatie van het project. Een vaste inwoner van Vlatos, samen met zijn vrouw, helpt vaak met zijn kennis bij de acties van de Vereniging.We liepen met hem door de pittoreske steegjes van de buurt en hij leidde ons naar oude huizen die werden gerenoveerd met behoud van hun traditionele esthetische en functionele identiteit. "Er zijn niet veel permanente inwoners uit Europese landen.Het belangrijkste is echter dat dit mensen zijn die het lokale architectonische erfgoed respecteren, geïntegreerd zijn in de gemeenschap en helpen bij veel acties - evenementen die wij doen ", zegt George Makrakis.